Bologna (I)

Gezurra badirudi ere oraindik ez dugu Bologna prozesuaren inguruko aipamenik egin gune honetan. Bologna, bai, ikasleon hitza kontuan hartu gabe ezarri nahi duten sistema. Atzo honen inguruko hitzaldia egin zuten Gizarte Zientzien fakultatean, ikasleei honi buruzko informazioa emateko helburuarekin.

Luzeegia litzateke beharbada orain prozesu hau zertan datzan azaltzea, beraz gutxinaka-gutxinaka joango gara gaia lantzen. Kexa asko argitaratzeko gaia baitugu zoritxarrez. Argi dagoena, ikasleon eskubideak urratzen dituen prozesu baten aurrean gaudela da. Beste behin ere, UPVk ikasleon hitzari entzungor egin eta bere interesen arabera jokatzen du, arrotza zaigun hezkuntza sistema bat ezarriz.

Euskara UPV-n (III)

Euskara UPV-n beti izan da arazo bat, idazkaritzan... baina euskera ez dakiten bakarrak ez dira idazkaritzakoak. Irakasleek ere arazo bat dute euskerarekin. Ez dut esan nahi euskara ez dakitenik, baina ez dakite oso ongi, eta gainera euskaraz hitz egiten saiatu beharrean, gaztelerara pasatzen dira. Edozein gauza esaten ez dakitenean, ZAST gaztelerara pasatzen dira edota, "euskañola" erabiltzen dute. Hau da, hitza gazteleraz esan baina amaieran, euskararen bukaera bat ematen dute. Edota, esaldi bat gazteleraz esan baina hitz bat edo bi euskeraz eman, adibidez, "la lana" el trabajo esateko.

Eskatzen dugun gauza bakarra, euskerazko klaseak euskera hutsean egitea da eta erderaz egin nahi badute, ba ez dezatela euskerazko klase batean.
Beste aldetik, lantzen diren dokumentuak dira. Zergaitik ez dira euskeraz, euskerazko klase batean bagaude? Ikasle asko Leioara etorri dira ikastera beraien herrian euskera hutsean egiten ziren ikasketak ez zeudelako. Baina hona etorri eta, ados klaseak euskeraz dira, baina lantzeko dokumentuak gazteleraz. Nola egin lan gaztelera ez badugu ulerzen? Ez al gaude Eukal Herriko Unibertsitatean?

Azaroaren 22an denok Erandiora!

Aurten ere Ikasle Eguna ospatuko dugu Euskal Herriko ikasle guztiok. Erandio izango dugu bilgune gisa aurtegoan. Egitarau oparoa espero da egun honetarako. Egunean zehar ekimen desberdinak burutuko dira eta egunari amaiera borobila emateko, kontzertu ugari izango dira.

Jada badira urte batzuk Ikasle Abertzaleakek egun hau antolatzen duela. Aurtengoan gainera, IAk (Ikasle Abertzaleak) bere 20.urteurrena ospatzen du eta ikasle eguna hautatu dute ekimen zentral gisa. 20 urtetan hamaika borroka eraman ditu aurrera, finean ikasleon eskubideak defendatzeko eta horrela jarraitzeko asmoa adierazi dute, azken helburua lortu arte: Euskal Eskola Nazionala.

Jakin badakigu eta kexak adierazteko gune batean gaudenez, ikaleon eskubideak beti izan direla urratuak. Maila altuagoan edo baxuagoan baina gutxitan entzuten dute gure hitza. Beraz oraingo honetan gai serioagoa izango dugu hizpide, aurretik idatzitako guztia eta oraindik adierazi ez ditugun kexak batzen dituena. Ikaleon eskubideak hain zuzen ere. Agintariei asko gustatzen zaien hitza da "eskubidea" baina bere esanahia zein den ezagutzen ote duten dudatan jartzen dugu. Hala ere, eta oztopoak oztopo, ikasleok lanean jarraituko dugu gure eskubideen alde, eta txoko honetan behintzat zuen hitza errespetatua izango dela ziurtatzen dizuegu.

Obrak (VII)

Irakurle maiteak, sentitzen dut baina gaur ere bai obretaz hitz eginen dizuegu. Egia esan, besteak beste, hori da momentu honetan arazo gehien pausatzen diguna.

Obrak edonon daude dakizuen bezala, eta horregaitik jendea ezin da bere artean komunikatu eta unibertsitate batek izan beharko lukeen bizia desagertzen da. Jendeak ez du unibertsitatean gehiago egon nahi eta egoten bada ere, beraien klase eta fakultateko ikasleekin egoteko da.
Leioara iritsi bezain laister, etxera joateko gogoarekin gaude. Hotza egiten du, klasera jaon behar zara irakasleen txapa entzutera... eta okerrena unibertsitatean dagoen masakrea ikustera! Morala baxu-baxu daukagu hori ikusterakaon.
Nork pentsatuko luke unibertsitatera iristerakoan horrelakoa izango zenik? Normalean ez duzu inoiz aurkitzen gauza bat imajinatzen duzun bezalakoa, baina gure unibertsitatean dugunak, ez du hitzik. Amets gaiztoa da.
Hori dela eta, hortan utziko dugu gure obren zazpigarren atala.
Espero dugu, oraindik kexa gehiago jasoko ditugula, eta zuei helaraziko dizkizuegu.

Obrak (VI)

A puntutik B punturako distantziarik motzena lerro zuzen bat da. Hala ikasi nuen nik behintzat...

Hau jakinik esan dezakegu Leioako plano batean distantzia motzenak ez direla existitzen. A puntutik Bra joateko labirinto bat igaro behar dela dirudi... Eta okerrena da labirinto horretako bidea ikasitakoan egin beharreko ibilbidea aldatu egiten dela!

Ezin al ziren obrak jende gutxiago dagoenean hasi? Ezin al dute leku batean hasitakoa bukatu eta ondoren beste nonbait hasi, dena aldi berean egin beharrean?

Hainbeste molestia eragiten duten obren ondotik igarotzea egin gauza bat: gelditu, eta kontatu zenbat langile ari diren lanean. Ahal bezain lasterren bukatu beharreko obrak izanik, nahikoa al dira?

Obrak (V)

Non aparkatu UPVn? Hori da azken aldian jendeak bere buruari pausatzen dion galdera.
Beste behin ere, obren kontuekin gatoz. Obrak direla eta, unibertsitateko aparkaleku asko itxita daude. Nahiz eta aparkelu berri bat ireki oso urrun geratzen da eta gainera beti beteta dago. Kotxez datozten ikasleek ez dute kapritxoz egiten, bilbotik urrun bizi baitira egiten dute.
Irakasle askok ordea ez dute autoaren beharra beraz haien lekua alperrik, erabiltzen dute.

Kexa hau heralazi digutenek, honek noiz arte jarraituko duen horrela eskatu digute. Baina guk ez daukagu horretarako erantzunik. Esan dezakegun gauza bakarra honakoa da: UPVk daraman martxarekin, obrak ez direla inoiz amaituko.

Euskara UPV-n(II)

Aurrekoan aipatu genuen UPV-k euskararekiko duen jarrera aski nabarmena dela hainbat detaile txikitan. Hala ere UPV-k euskarari ematen dion garrantzi eskasa ez dute soilik detaile txikiek erakusten; gauza oinarrizkoenetan ere huts egiten baitute.

Ikasleon eskubidea da idazkaritzara joan eta euskaraz atenditu gaitzaten. Askotan ez da horrela gertatzen ordea. Idazkaritzako langile askok ez dakite euskaraz hitz egiten eta beraz ez dira gure behar eta zalantzak euskaraz erantzuteko gai. Hau al da "Euskal Herriko Unibertsitatea"? Pauso txiki baina trinkoetan geurea den hizkuntza, euskara, nola baztertzen duten ikustera kondenatuta al gaude???

Beste behin ere eskubideak urratzen zaizkigu ikasleoi eta gure herriko hizkuntza baztertua izaten da; hizkuntza arrotz batean hitz egitera behartzen gaituztelarik.

kafategi txikiak oso ongi darama bere izena

Kafetegi nagusia itxi dutenetik, ikasleoi geratzen zaigun kafetegia, kafetegi txiki deitzen duguna, oso txikia geratzen zaigu.
Ordu puntualetan ezinezkoa da sartzea kafetegira, bazkaltzeko ordutan adibidez. Mahai guziak hartuak dira eta ezinezkoa da leku bat aurkitzea. Arrabotxa ere jasanezina da baina hori gutxiengoa dela esan gebezake ze guti gora behera, joan den urtean ere arrabotxa antzekoa zen.

Baina arazo aski handi bat izaten ahal dena, langilegoaren arazoa da. Beraientzat ere bai oso zaila da horrelako lan baldintzetan lan egitea, Kafetegi berdinarentzat eta ikasle, langile eta irakasle kopuru handi batentzat, ez dute langile gehiago jarri.
Beraz zer egin ahalko litzateke hau konpontzeko? aIdeairen bat baldin baduzue irtenbide baterako, idatzi gure emailera:kexunaiz@hotmail.es, guk gustora helaraziko diegu beste guziei zuen kezkak eta denen artean ezatabaidatuko ditugu.

Obrak (IV)

"Obrak direla eta ezin da urik edan" hori da obren azkeneko ondorioa. Beno behintzat abisatu dute. Bakarrik falta zen unibertsitate erdia gaixotzea UPV-ren arduragabekeriagatik.
Obren kontua geroz eta urrunago iristen ari da, astero izaten ditugu sorpresa berriak. Beraz orain makinan ura erostera kondenatuta gaude. Hemen ere ilarak sortu behar dira?

Behintzat ondo egongo litzateke prezioa jaitsiko balute, ez baita gure errua ur edangarririk ez egotea.

Ilara amaiezinak

Goizeko 08:50ak dira, autobuseko zurrunbilotik irten eta klaseruntz noa. Gaurkoan inoiz baino gehiago kostatu zait ohetik jaikitzea baina alferkeriari aurre egin eta klaserako bidea hartu dut. Autobusean nindoala, klasera sartu aurretik kafetxo bat hartuko dudala erabaki dut. Normalean harreta mantentzea kostatzen bazait, erdi lo nagoela lortu ezingo dudan helburua da.

Hotza sentitu dut autobusetik irtetean, berehala barneratu naiz fakultateko berotasunean eta hortxe somatu dut kafe usaina, kafe beroaren usaina. Ez dut makina ikustea lortzen ordea, sekulako jende ilara baino ezin dut ikusi begien aurrean. Ni bezain lokartuta daude guztiak. Fakultatean makina bakarra dago, gutxiegi hainbeste ikasleren kafe nahia asetzeko.

Une batez zalantzak izan ditut, ilaran gelditu edo etsi eta klasera igo. Azkenean geratzea erabaki dut, egun luzea datorkit aurretik eta honi aurre egiteko kafea behar dut. Minutuak luzeak egin zaizkit baina azkenean iritsi da nire txanda. Txanponak sartu ditut eta ebakia jartzen duen botoiari eman diot. "Imposible servir la bebida seleccionada", hori izan da makinaren erantzuna.

Ez dago kaferik eta iritsi naizen bezala joan behar izan nahiz klasera; berandu, lo eta umore txarrez. Erabakia hartua dago: bihar etxean hartuko dut kafea.

Obrak (III)

Trrrrrrrrrkrrkrkrkrrrrktrrrrr trrkrkrkrrrrr trtrtrtrkkkkrkrkrkrkr
BOUM! DAMBA! PLAST! TAKTAKTAKTAKTAK!!!


Bai! Gure unibertsitatea obretan dago! Ez al da suposatzen "jakituriaren tenplura" etortzen garela ikastera?? Ez al da suposatzen unibertsitateak lasaitasuna, pentsatzea, buruari bueltak ematea eta hitz egitea esan nahi duela??

Nola demontre kontzentratuko gara hainbeste zarataren artean!?!? Ikasgeletan zenbaitetan irakasleari taxuz entzuteko arazoak izaten baditugu...

Eguna unibertsitatean pasatzeak zera esan nahi du, egunaren amaieran burukomin itzela izango duzula eta gainera klasean hartutako apunteei aurpegi arraroz begiratuko diezula, irakasleak makinen zarataren gainetik esan duena gogoratuz zentzu apur bat aurkitu nahian.

Obrak guztiz beharrezkoak diren ala ez ez dugu eztabaidatuko (oraingoz behintzat), baina ikasturte haseran kanpusean honelako panorama izatea ziur ez dela batere ona osasun akademikorako.

Obrak (II)

Berriro ere obren gaiarekin bueltatuz, segurtasun maila aztertu nahi dugu.

Egia da langileen segurtasuna errespetatzen dela baina gurea zer? Ikasleok ere istripuak izan ditzakegu beharrezko diren segurtasun neurriak eskura ez baditugu.

Kafetegi nagusia zena oraindik ere ikasleek erabiltzen dute bilgune gisa. Bertan dauden langileek, beharrezkoa denez, kaskoa erabiltzen dute. Ikasleoi berriz ez zaigu exijitzen. Lehen aldia izango da ikasleoi ez zaigula zerbaitetara behartzen. Kasu honetan ordea beharrezkoa ikusten dugu. Non dago beraz, kamaren bidez sustatu nahi duten "segurtasun" hori?

Laburbilduz, hau da gure kexa: langileen segurtasuna bermatzen duten bezala; ikasleona ere bermatu dezatela.

Frutarik nahi?

Azken aldian gure gizartean dagoen elikadurarekiko ardura geroz eta handiagoa dela esan genezake. Gaur egungo ume eta gazte askok dauzkate obesitate arazoak eta honen errugabe nagusia, elikadurarekiko ditugun ohitura txarrak omen dira. Hori dela eta gizartearengan ohitura osasungarriak barneratzen saiatzen dira erakunde desberdinak.

Honen harira ordea, UPV-k beste inkoherentzia bat aurkezten digu. Nork ez du goiz erdian mokadutxo bat egiteko beharra sentitu? Fakultateko makinara jeisten bazara sabela betetzeko aukera ugari aurkituko dituzu. Baina aukera guzti hauetatik bat bera ere ez da dieta osasungarri baten eredua izango. Boiloak, goxokiak, patatak eta gisa honetako jakiak nahi ditugun guzkiak aurkituko ditugu. Zer pasatzen da ordea, norbaitek fruta jan nahi badu?

Ona litzateke guztiontzat makina hauetan fruta jateko aukera jarriko balute. Modu honetara gizarteak aldarrikatzen duen eskaera bati erantzungo liokete eta dieta osasungarriagoa bermatuko lukete.
Ea oraingoan kasu pixka bat egiten diguten.

Euskara UPVn (I)

Erakunde batek hizkuntza batekiko duen jarrera nolakoa den zehazki definitzeko azterketa sakonak egin behar dira. Baina askotan, detaile txikienek nahiko garbi uzten digute erakunde horren hizkuntza politika nondik norakoa den.

UPVk euskararekiko duen jarreraren inguruan gauza asko aipa litezke; baina, esanda bezala, sarritan detailetxo batek erabat argitzen du sakon sakonean zein den instituzio honen jarrera.

Joan liburutegiko ordenagailu gelara, piztu ordenagailua eta sartu eskatutako klabea. Gaztelerazko ohartxo bat azalduko zaizu pantailan ordenagailua ondo tratatzeko eskatuz, besteak beste. Begiratu goi, behe, eskuin eta ezkerrean... itxi gaztelerazko leihoa eta geratu zain... baina ez duzu euskarazkoa inon topatuko, ez da agertuko. UPVk antza ez du nahikoa baliabide, denbora edo diru testu bat euskaratzeko.

Segurtasuna ala kontrola?

Kanpusa "segurtasun neurriz" beteta dagoela pentsarazi nahi digute aspalditik UPV-ko agintariek, hala ere guk "segurtasuna" baino kontrola deituko genioke. Izan ere egiten dugun mugimendu oro kamarek kontrolatzen dute. Hori ez al da askatasunaren eta bizi pribatuaren marra gainditzea? Zergatik hainbeste kontrol?

Kontrol soziala, gizarte baten ezarritako ordenua mantentzera bideratutako praktika, balore eta jarrerek osatzen dute. Talde baten barruan ematen diren jokabide "okerrak" bideratzea da praktika honen helburua. Kasu honetan unibertsitateak ikasleen "jokabide okerrak" kontrolatu nahi dituzte, nola ez, gero zigortzeko helburuarekin.
Errespetatu ikasleon askatasuna!

Informazio interesgarria

Unibertsitatean galduta!!!

Obrak (I)

Noizbait Leioako fakultatean egon den pertsona orok, ziurrenik obretan ezagutuko zuen, bere egoera naturala hori baita. Hala ere aurtengoa desastrearen gailurra da. Irailean ikasle fin bezala han ibili garenok, galduta ibili gara autobuserako bidean. Olinpiar jokoetan baino obstakulo gehiago igaro behar dira unibertsitatetik mugitzeko.
Okerrena ordea ez da hori izan, duela bi aste inguru panorama askoz okerrago aurkitu dugu Leioako ikasleok. Izan ere, ez dago baiarik gabeko gunerik eta itzulinguruka ibili behar dugu egunero bi metro egiteko.
Hona hemen beraz gure lehenengo kexa, buka itzazue obrak lehenbailen norabidea guztiz galdu baino lehen.

Ongi etorri ikasleok, kexa gaitezen!!!

Kaixo lagun,

Kazetaritzako hiru ikasle gaituzue eta gune hau sortzea pentsatu dugu ikasleon hitza entzuna izan dadin. Gune askea izango da gurea, non zuen kexa guztiak adierazi ahal izango dituzuen. Izan ere, ikasleon eskubideak maiz urratuak izaten dira eta horri erantzuna emateko gure txokoa luzatzen dizuegu.
Gune honetan ez dago zentsurarentzako tokirik, beraz beldurrik gabe zuzendu zuen kezkak.
Horretarako honako helbidera zuzendu zaitezkete: kexunaiz@hotmail.es
Beraz, badakizue non dagoen ikasleon hitza defendatzeko gunea.

Laister arte!